شعری مه‌حوی.....

به‌ئه‌فسوس ودوعاته‌سخیری ئه‌وشۆخه‌چ ئیمكانه
خــه‌یاڵی خاوه‌،عه‌نقا نـاكه‌وێته‌ داوی ئه‌فسانــه
هوجوومی عاشقانی دی كه‌مشتێ جوێنی پێ به‌خشین
به‌سه‌رخۆتانیادابه‌ش بكه‌ن،سابه‌ش بكایانه‌!
غوڵامانه‌سه‌رم داناله‌به‌رپێاوه‌كوزوڵفی
كه‌چی ئه‌وهه‌رمنی خستۆته‌پشت گوێ وه‌ك غوڵامانه‌
سه‌كینه‌ی مه‌رته‌به‌ی سووتانیه‌ئاته‌ش په‌رستی عیشق
ئه‌گه‌رساحێب ئیراده‌ت بی،عه‌جه‌ب پیرێكه‌په‌روانه‌
به‌بێ تۆسه‌یری گوڵشه‌ن كردنم هه‌روه‌حشه‌تی به‌ردا
گوڵم دی جامه‌چاك و ،بولبولم دی غه‌رقی ئه‌فغانه‌
نه‌سیحه‌ت بێ برا!گه‌ر ڕۆڵه‌بوو مه‌ڕوانه‌بۆئابا
گه‌واهی عه‌دڵی ئه‌م ده‌عوایه‌ پووری پووری مه‌ڕوانه‌
مه‌تاعی سیدق و ئیخڵاسم له‌بازاڕی ڕیاكاران
له‌سوره‌ی((قل هوالله))ده‌كه‌م له‌م موشریكستانه‌
ئه‌وه‌نده‌م له‌وقه‌دوباڵایه‌ئاشوب وبه‌ڵادیوه‌
له‌سه‌یری سه‌روی باغم غایله‌ی غوولی بیابانه
نه‌ماجێ ئه‌وجگه‌رگۆشه‌،مه‌گه‌رڕۆح وئه‌ویش ده‌ڕوا
جگه‌رسۆزانه‌،دڵ بریانه‌،دیده‌پڕ له‌گریانه
چ به‌رقی جیلوه‌یه‌ك هه‌وری به‌هاری كردووه‌بێ تاب
به‌ناڵه‌و گریه‌وه‌دێت و ده‌چێ وه‌ك تازه‌ دێوانه‌
سیابه‌ختی له‌مه‌جنوونی من وئیتر چی ده‌وێ ((مه‌حوی))
سه‌رم شێواوه‌،ڕۆژم تیره‌یه‌،حاڵم په‌رێشانه‌‌
 ‌‌
                                                                                             

ليست هناك تعليقات: